Ötzi, czyli genetyczny outsider

Wśród badanych było DNA 15 osobników współczesnych Ötziemu (czyli żyjących ok. 5,3 tys. lat temu). Niemal wszyscy należeli do jednej – zaskakująco spójnej – wspólnoty genetycznej. Mężczyźni dzielili bardzo podobną haplogrupę chromosomu Y – G2a2b2a1a1b, typową dla neolitycznych rolników z Europy Środkowej i Zachodniej. Kobiety reprezentowały natomiast różnorodne linie mitochondrialne (m.in. H, K, J, T, V), co wskazuje na praktykę egzogamii – one przybywały z zewnątrz, a mężczyźni trwali w jednej linii dziedziczenia.

Ötzi się z tego schematu wyłamywał: jego linia ojcowska to rzadki wariant G2a2a1a2a1a1b. W przeszłości był on obecny u rolników neolitycznych z Hiszpanii, Francji, Chorwacji, a nawet Niemiec, ale dziś występuje ekstremalnie rzadko – jedynie w niektórych populacjach z Korsyki i Sardynii, w Tyrolu Północnym w Austrii. Z kolei jego mitochondrialna haplogrupa K1f nie została do tej pory znaleziona u żadnej innej współczesnej osoby ani w żadnych innych pradziejowych szczątkach. To czyni go genetycznym samotnikiem: żył w tej samej dolinie, co inni, ale nie należał do ich społeczności. Być może przybył z sąsiedniego regionu, być może był dzieckiem migranta.

Mimo tych różnic Ötziego i jego sąsiadów łączą dwie rzeczy. Po pierwsze, pochodzenie od anatolijskich rolników, czyli ludów, które kilka tysiącleci wcześniej przyniosły do Europy uprawę zbóż i hodowlę zwierząt. Po drugie, cechy fenotypowe: brązowe oczy, ciemne włosy i nietolerancję laktozy.

Choć Człowiek z lodu żył i umarł wśród ludzi Alp, był genetycznie osobny. To nie unikatowość jego przodków była jednak niezwykła – raczej fakt, że choć cała wspólnota przetrwała, a matczyna linia rodowa Ötziego wygasła. Być może jego los – został zabity strzałą w górach – również był efektem tego, że nie do końca należał do lokalnej wspólnoty.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.