Neandertalczycy wiedzieli, co dobre. Mieli przetwórnie tłuszczu

Najstarszy dowód na systematyczne wytapianie tłuszczu z kości w paleolicie znalazł na stanowisku Neumark-Nord w dzisiejszych Niemczech zespół kierowany przez Lutza Kindlera z Johannes Gutenberg-Universität Mainz.

Na powierzchni zaledwie 50 m kw. zidentyfikowano szczątki co najmniej 172 dużych ssaków – m.in. koni, jeleni i turów – których kości systematycznie rozłupywano, kruszono i podgrzewano. Około 2 tys. fragmentów nosi ślady kontaktu z ogniem po gotowaniu, a analiza wykazała typowe przebarwienia powstające przy długotrwałej obróbce termicznej. Obecność ponad 16,5 tys. krzemiennych artefaktów i śladów ognisk potwierdza zaś, że to miejsce było zorganizowaną „pracownią tłuszczową”.

Nowością jest nie tylko wiek tego znaleziska, ale i jego skala. Nie chodzi tu o pojedyncze przypadki wykorzystania szpiku, znane z wcześniejszych epok, lecz o świadomy, powtarzalny proces produkcyjny. To pierwsza tak wyraźna i jednoznaczna dokumentacja pozyskiwanie tłuszczu z kości – zarówno z jam szpikowych, jak i ze zbitej tkanki kostnej. Był on niezwykle ważny dla przetrwania, szczególnie w okresach, gdy dostęp do – łatwo zresztą psujących się – zasobów roślinnych był ograniczony. Bogata w kalorie „zupa z kości” mogła stanowić podstawę diety w chłodnym klimacie i umożliwiać dłuższe przeżycie oraz lepsze funkcjonowanie mózgu – organu wyjątkowo wymagającego energetycznie.

Odkrycie z Neumark-Nord pokazuje, że neandertalczycy potrafili nie tylko polować, ale także planować i organizować pracochłonny proces przetwarzania zwierząt w sposób optymalizujący zyski. To kolejny dowód na to, że neandertalczycy byli znacznie bardziej zaawansowani kulturowo i technologicznie, niż długo sądzono.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.