Umysły współpracujących działają w jednym rytmie. Czasami
|
|
W przyrodzie kolor wściekle żółty bywa stosowany ku przestrodze (patrz: liściołaz żółty) czy jako kamuflaż (patrz: modliszka storczykowa). W Pulsarze natomiast – to sygnał końca embarga, które prestiżowe czasopisma naukowe nakładają na publikowane przez badaczy artykuły. Tekst z żółtym oznaczeniem dotyczy więc doniesienia, które zostało upublicznione dosłownie przed chwilą. |
Zespół naukowców z Western Sydney University postanowił sprawdzić, jak ludzka kooperacja prezentuje się na poziomie neuronalnym. W tym celu zaprosił do eksperymentu 48 uczestników podzielonych na pary. Część jeszcze przed rozpoczęciem testu wspólnie ustalała zasady segregowania abstrakcyjnych kształtów i wzorów – np. wybierając jako klucz grubość linii, ich falistość czy kontrast, a ignorując pozostałe cechy. Następnie ochotnicy siadali do siebie plecami i wykonywali zadanie, podczas gdy elektroencefalografy (EEG) rejestrowały aktywność ich mózgów.
Analiza zebranych w ten sposób danych przy użyciu nowatorskiej metody o nazwie Interbrain Representational Similarity Analysis ujawniła dwa etapy dopasowywania tego, co mózgi przetwarzają w danej chwili („synchronizacja”). W ciągu pierwszych 45–180 milisekund po pojawieniu się bodźca, aktywność neuronalna u wszystkich badanych była do siebie podobna. Wynikało to z prostego faktu patrzenia na ten sam obraz na ekranie. Efekt ten występował w równym stopniu u par współpracujących, jak i dobranych losowo (tzw. pseudo par), które nie wykonywały zadania wspólnie.
Sięgnij do źródeł
Badania naukowe: Collaborative rule learning promotes interbrain information alignment
Sytuacja zmieniała się jednak po upływie 200 ms: dopasowanie wzorców aktywności neuronalnej stawało się unikatowe dla par rzeczywiście ze sobą współpracujących, przewyższając wyniki grup losowych. Odzwierciedlało to wspólne przetwarzanie reguł, które partnerzy wcześniej ustalili. Co istotne, zjawisko to nie było statyczne. W miarę trwania eksperymentu, gdy uczestnicy nabierali wprawy w działaniu zespołowym, sposób interpretowania przez ich mózgi informacji o regułach i obiektach stawał się coraz bardziej spójny. Sugeruje to, że współpraca wpływa na to, jak widzimy i rozumiemy świat, tworząc specyficzne dla danej pary wzorce przetwarzania informacji.
Badanie nakreśliło jednak wyraźne granice tego zjawiska. Naukowcy przeprowadzili dodatkowe testy sprawdzające czy nabyte dopasowanie neuronalne utrzymuje się poza głównym zadaniem kategoryzacji obrazów. Okazało się, że podczas wykonywania innego zadania, polegającego na aktywnym wyłapywaniu powtórzeń obrazów (gdy ustalone wcześniej reguły nie miały zastosowania), unikatowe dla par dopasowanie (to po 200 ms) całkowicie zanikało. Oznacza to, że obserwowane „zestrojenie umysłów” jest ściśle związane z aktywnym utrzymywaniem wspólnych ram poznawczych i nie przekłada się automatycznie na inne konteksty.
Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.