Niejeden OTOP ptaków dotyczy
Z badań wynika, że odpowiedź kryje się w genie Otop1 (nazwa ta wywodzi się od otolitów i otokonii, czyli struktur w uchu wewnętrznym, gdzie po raz pierwszy badano ekspresję tego genu). Koduje on białko, które działa jak kanał jonowy i zarazem receptor smaku kwaśnego. Czyli aktywuje się przy niskim pH, a uruchomiony wysyła sygnał, który doprowadza do reakcji awersyjnej (zaprzestanie spożywania pokarmu).
Autorzy pracy z „Science” wykazali, że u części ptaków Otop1 posiada mutację, która „knebluje” receptor w niskim pH i uniemożliwia mu wysyłanie sygnału. Przez to tłumi reakcję unikania kwaśnego pokarmu. Taka mutacja nie występuje u ssaków – skonkludowali uczeni – dlatego awersja wobec cytrusów czy niedojrzałych owoców jest u nich znacznie silniejsza.
Tu jednak trzeba zaznaczyć, że za modelowego ssaka badacze uznali mysz, która rzeczywiście nie przepada za kwaśnymi pokarmami. Co innego świnia, krowa czy ponocnica (gatunek niewielkiego ssaka naczelnego z Ameryki Południowej). Wszystkożerne i roślinożerne ssaki nierzadko wykazują dość wysoką tolerancję kwaśnego smaku, niektóre z nich wręcz go lubią. Liczne badania wykazywały, że np. świnie, a zwłaszcza prosięta, wolą pić nieco zakwaszoną wodę, niż płyn pozbawiony dodatków. Krowy chętniej spożywają kiszonki niż suche siano, a ponocnice wolą spożywać pokarmy, do których doda się kwasu octowego. A dzieci – co wykazały testy – jeśli zaoferuje im się żelki o tej samej zawartości cukru, wybiorą te, do których dodano kwaskowaty posmak.
Nie unieważnia to oczywiście odkryć opisanych w „Science”. Pokazuje jedynie, że preferowanie kwaśnego smaku może mieć u zwierząt różne podłoże ekologiczne, ewolucyjne i genetyczne.
Uwaga do tytułu: OTOP to skrótowiec nazwy Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków.
Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.